Türk sinemasının komedi geçmişi pek çok batılı ülkeye göre
hayli zengindir aslında. Daha ilk yıllarından itibaren komedi filmleri
sinemamızın en çok rağbet ettiği film türlerinden oldu. Muhsin Ertuğrul’dan
Ertem Eğilmez’e, Sadık Şendil’den Aziz Nesin’e, Sadri Alışık’tan Kemal Sunal’a
kadar pek çok yazar, sinemacı ve oyuncunun büyük katkıları olan nice büyük
komedi filmler izledik, hâlâ da onları bıkmadan izliyoruz hatta.
Ama Türk sinema sektörünün özellikle de “Recep İvedik”
sonrasında, seyircinin sinemada komedi film izleme talebini abarttığını
düşünüyorum. Ülkenin gişe filmlerinin yüzde 60-70’ini komedi filmlerine ayırmak
sağlıksız bir yapıdır. Bu yapının içinde ‘komik’ olması planlanan ama hiç komik
olamayan onlarca film yer almakta. “Güvercin Uçuverdi” de bir yetenek
yarışmasında birinci olan Atalay Demirci adlı bir televizyon şöhretinin
rüzgarıyla oluşturulmuş güldüremeyen bir komedi filmi. Pilot olma hayaliyle
yanıp tutuşan Yüksel Güvercin adlı otobüs şoförünün sevdiği kızla da evlenip
hayallerine kavuşmak için verdiği mücadeleyi izliyoruz. İzliyoruz da her ne
kadar belaltı esprilerden kaçınıp, küfürsüz mizah yapmaya soyunmuş olsa da
dramatik yapısı çok zayıf ve komik olmayı beceremeyen senaryosuyla, TV dizileri
kadar bile estetik yeterliliğe sahip olmayan yönetimiyle bizi şaşırtan bir film
bu. Filmde zevk aldığımız tek şey zaman zaman çalınan Barış Manço şarkıları
oluyor. Bunun dışında, her espri soğuk, sevimsiz, zorlama ya da çok fazla
basit!
“Recep İvedik” filmlerindeki kaba ve cinsiyetçi mizahı aynen
taklit eden ya da benzer bir karakter tasarımını deneyen komediler, sattığı
biletlerle belli bir seyirci profilinden geçici ilgi görse de, uzun vadede Türk komedi
filmlerinin ‘niteliğine’ zarar vermiş olacaklardır. Biz 20 yıl sonra hâlâ “Süt
Kardeşler”i, “Tosun Paşa”yı izleyeceğiz ve bol bol güleceğiz, ama kimse bu
filmlerin adını bile hatırlamayacaktır! 1/5
Güvercin Uçuverdi
Yönetmenler: Selami Genli, Onur Koçal
Yönetmenler: Atalay Demirci, Ali Erkazan, Salih
Kalyon, Zerrin Sümer, Ayşen Gruda, Tuvana Türkay, Gökçe Özsoy, Erdal Tosun
85 dakika
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder