OLCAY VE EBRU

Bazen bazı filmler öngörülen sürelerinden uzun olabilirler... Bu da bazı sahnelerin kurgu masasında çıkarılmasını gerektirir... Bu çıkartılan sahnelerin filmde olmaması senarist, yönetmen ve oyuncular kadar orada emeği geçen herkesin canını yakar... Ben de "Beni Unutma" filminin yazarı olarak bu sahnelerden bazılarını filmin sevenlerine bu blogda sunmak istedim... Bu sahnelerin çekilmiş videoları elimde yok... Ama yazılmış halleri duruyor... Rahat okunabilecek haliyle birkaç tanesini "DOLU HAYAT"ta paylaşmak istedim...
Bu sahnelerin ilki Olcay ve Sinan'ın henüz evlenmeden önce bir restoranda yemek yerken Ebru'yla karşılaşmaları...
Filmin bir yerinde, henüz başlarında da olsa Olcay ve Ebru'yu karşı karşıya görmek ve göstermek istedim... Seyircinin bu karşılaşmayı merak edeceğini, ikisinin birbirleriyle nasıl konuşacaklarını görmek isteyeceklerini düşünmüştüm... Ayrıca Ebru'nun duygusunun biraz daha açığa çıkmasını, canının ne kadar yandığını izleyenlere (ve Sinan'a) hissettirmek istiyordum... Ne yazık ki filmde kullanılamadı... Ama merak edenler en azından okuyabilecekler artık....

-KESİLMİŞ SAHNE 1 

BİR RESTORAN (DIŞ - GÜN)

Başka bir gün... Açıkhava bir restoranda yenen yemek sonrası, Sinan ve Olcay masadan kalkar... Olcay parmağıyla “bir dakika” işareti yapar ve kadınlar tuvaletine gider... Sinan onu bekliyordur...
Diğer tarafa döner... Ebru’nun karşıdaki bir masadan kalkıp kendisine yaklaştığını görür... Yüzü buruşur biraz...

SİNAN (kendi kendine)
Off... Hadi bakalım...

Sinan arkasına döner... Rahatsız olmuştur... Tuvalete doğru bakar... Ebru’ya döner...

SİNAN
Merhaba Ebru...

EBRU (sakin ve kırılgan)
Uzaktan gördüm seni... Arkadaşın yanındayken gelmek istemedim... Nasılsın?

SİNAN
İyiyim... Sen nasılsın?

Sinan tekrar huzursuzca tuvalete doğru bakar...

EBRU
İyi sayılırım... Kız arkadaşın mı o kız?

SİNAN
Bir arkadaşım...

EBRU (kısa bir durur)
Sadece “bir arkadaşın” olsaydı... Tuvalet kapısına bu kadar sık bakmazdın...

Sinan bakmayı bırakır Ebru’ya döner...

SİNAN
Özür dilerim...

EBRU (biraz durur ve başlar)
Hiçbir zaman evlilik delisi bir kadın olmadım ben... Hiç çoluğum çocuğum olsun, kocamla pespembe yaşayayım diye bir idealim olmadı... Kendi bencil hayatımda mutluydum... Nerden çıktın karşıma da bana bütün bunları düşündürttün? Neden beni yolumdan çevirdin? İyiydim öyle ben...

Sinan çok kötü olmuştur, Ebru’nun karşısında yutkunur... Gözlerine bakamaz...

EBRU
Şimdi sen korkarsın... Bu kız şimdi ‘öldüren cazibe’ gibi saracak bana dersin... Yoo, ne yapayım artık... Banane... Belki bir gün sen de kalırsın böyle benim gibi ortada. En fazla bunu isteyebilirim...

SİNAN
Ebru böyle...

Sinan’ın sözü yarım kalır... Olcay Sinan’ın arkasından gelmiştir..

OLCAY
Merhaba...

Ebru yüzünü düzeltmiştir Olcay’ı görür görmez... Elini uzatır ona...

EBRU
Merhaba... Ben Ebru...

OLCAY (Ebru'yu tanımıştır)
Olcay...

Ebru Olcay’ın elini sıkarken, zoraki gülümser...

EBRU
Çok memnun oldum.... desem, yalan olur...

Olcay’ın gülen yüzü solar... Elini çeker yavaşça

EBRU
Afiyet olsun...

Ebru sırtını döner ve hızlı hızlı uzaklaşır... Onu ilerde bekleyen arkadaşları vardır...
Olcay Sinan’a döner... Sinan’ın morali çok bozuktur...

OLCAY
Çok normal bir tavırdı... Yadırgama...

SİNAN
Bu kadar anlayışlı olmak zorunda değilsin... zorlama kendini...

OLCAY
Zorlamak mı? Empati kuruyorum.. Ben de aynısını yapardım... Hatta belki masadaki suyu alıp yüzüne atardım...

SİNAN
Yapardın di mi?

OLCAY
Bununla yaşamayı öğreneceksin Sinan... Oğlan  çocuklarından farkınız böyle zamanlarda çıkar ortaya... Yaptığın hataların cezası onlara katlanmayı öğrenmekle başlar...

Olcay Sinan’ın elini tutar ve onu yürümeye zorlar... Sinan ne diyeceğini bilemiyordur...

* Fotoğraflar: Selin Demircioğlu